„Mechanik” na XX Górskich Zawodach Balonowych.

„Nawet nie sprawdzaj!”, „Szkoda gadać!”, „Tylko śniegu brakuje!” - przed rozpoczęciem tegorocznej edycji Górskich Zawodów Balonowych temat prognozy pogody był niemalże tematem tabu i każda próba poruszania go kończyła się jednym z powyższych stwierdzeń. Optymistyczny wariant zapowiadał, że będzie bardzo źle, pesymistyczny... - cóż, lepiej o nim nie wspominać.
Przewidywanie pogody na więcej niż 48 godzin do przodu jest jednak warte mniej więcej tyle, co przepowiednia wróżki, dlatego uczniowie „Mechanika” przygotowywali się do zawodów utartym i sprawdzonym w poprzednich latach szlakiem nie zważając na ponure wieści płynące z map pogodowych. Spotkanie w szkole z przedstawicielami biura sportowego zawodów, spotkanie z „centrum operacyjnym” całej imprezy na hali krośnieńskiego MOSiRu z dyrektorem zawodów i liderami zespołów pomiarowych, kolejna wizyta i przygotowywanie sprzętu, aż w końcu w czwartek wszyscy w komplecie stawiliśmy się o godzinie czwartej na porannym lub bardziej „środkowonocnym” briefingu. Pogoda zapowiadała się kiepsko, ale na szczęście pozwoliła na start zawodników i tak pod zimnym tego dnia Jedliczem w powietrze wzbiły się 33 balony, aby po chwili pojawić się nad Krosnem. Krótki lot i tuż po godzinie szóstej lądowanie – do głosu doszedł zbyt silny wiatr, który przez cały dzień powiewał biało czerwonymi flagami przygotowanymi na 2 maja, po czym pod wieczór... - ucichł. Baloniarze tylko na to czekali. Start z okolic Chorkówki i lot nad Zręcinem aż do lotniska w Krośnie w zachodzącym słońcu. Piękne zakończenie trudnego dnia i zwycięstwo w nierównej wojnie z wiatrem. Na piątek szykowała się jednak kolejna – z deszczem.

To, że będzie padało było pewne, otwartym pozostawało tylko pytanie, czy zdążymy zanim zacznie. Zdążyliśmy. Nasi uczniowie po raz trzeci wyjechali w teren na wyznaczone im przez sędziów punkty pomiarowe a na mocno zachmurzonym niebie znów zahuczały płomienie balonowych palników. Briefing, dojazd, rozkładanie „krzyża”, zrzuty markerów, pomiary, dokumenty, pakowanie sprzętu, powrót i przygotowanie markerów do następnego startu – tak w dużym skrócie wyglądała praca naszych uczniów na zawodach. Od ich pracy zależały wyniki ponad połowy rozgrywanych w czasie lotów konkurencji, wyniki pozostałych odczytywane były na podstawie elektronicznych zapisów w loggerach, które każdy zawodnik ma w swoim balonie.
Po porannym locie deszcz padał już do wieczora z krótką przerwą na pokaz grupy akrobacyjnej „Baltic Bees”. Łotysze startując w ulewie w Rzeszowie dolecieli nad Krosno i przy podstawie chmur na poziomie 3 tys. stóp mogli zaprezentować jedynie „niski program” pokazując zaledwie ułamek swoich niemałych umiejętności. Popołudniowy start balonów musiał zostać odwołany, ale organizatorom udało się przeprowadzić jeszcze na krośnieńskim lotnisku tzw. nightglow, czyli nocny pokaz balonów.
Sobota miała być meteo-katastrofą a zakończyła się dwoma fenomenalnymi startami w pięknym świetle i z tłumami widzów. Padało i wiało pomiędzy lotami. Przed południem piloci długo wisieli nad spowitymi mgłą Krosnem i Korczyną, a wieczorem wykonali bardzo krótki lot w czasie którego zdobywali punkty w ostatniej z 19 konkurencji całych zawodów. Najlepszym z nich okazał się Arkadiusz Iwański z Aeroklubu Włocławskiego. Zwycięzcy gratulujemy. Całe zawody – pomimo zagrażającemu im początkowo pogodowemu załamaniu - były jednymi z najbardziej udanych w całej swojej dwudziestoletniej już historii.
Nasi uczniowie pracując w grupach sędziowskich spisali się jak zawsze na medal. Do domów wracali przemęczeni, często przemoknięci i ubłoceni po pas, aby po krótkim odpoczynku ponownie wracać do pracy. Mimo trudów zawsze w dobrym humorze i z uśmiechem na ustach, ponieważ atmosfera zawodów i bycie ich częścią rekompensuje z nawiązką cały włożony w nie wysiłek. Wszystkich, którzy chcieliby poczuć magię balonów „od środka”, zapraszamy za rok.